[reviews] afe127cd
andrea marutti & fausto balbo: detrimental dialogue

Weer een collaboratie van twee Italianen en weer het Boring Machines label, nu in samenwerking met de labels Afe en Fratto9 Under The Sky.

Andrea Marutti en Fausto Balbo hebben al een aardige muziekgeschiedenis voor hun paden zich kruisen. Andrea begint begin negentiger jaren met het experimenten met tapes en betonnen elementen, waarna de synthesizers, samples en allerhande elektronica volgen. Daar heeft hij met projecten waaronder (want er zijn er vele) Amon en Never Known allerlei genres bewandeld, van ambient, dark ambient en IDM tot lo-fi, weird en noise. Een veelzijdig artiest die er ook nog eens het Afe label op nahoudt (Ultra Milkmaids, De Fabriek, Aidan Baker, Maeror Tri en vele anderen).

Fausto begint in 1988 samen met 3 vrienden nog de heftige hardcore-funkband Jesus Went To Jerusalem, waaruit later de band Der Tod ontstaat die metal en new wave cross-overs maken. Parallel hieraan gaat Fausto experimenteren met elektronica, wat pas in 2000 resulteert tot zijn solodebuut "Zero", uitgebracht op het merkwaardige Italiaanse label Snowdonia. Kortom beide mannen vinden elkaar uiteindelijk op het experimentele elektronische vlak.

En dat is ook precies waar het op hun CD "Detrimental Dialogue" om draait. Hoewel "schade berokkende dialoog"” de lading van de muziek niet helemaal dekt. Of je moet het lezen als elektronische dialogen die helemaal ontsporen en later weer op elkaar inhaken. Samen creëren ze namelijk spacy geluiden die de ruimte in lijken te vliegen. Daar botsen ze op milde wijze waardoor er gecontroleerde noise ontstaat. Vervolgens storten ze weer naar beneden om elkaar weer te vinden. Klink wat abstract, maar zo is de muziek ook.

De verbindende factor is wel het ruimtelijke aspect, lees als vanuit het heelal, waarmee ze een ongelooflijke diepgang in hun geluid weten te scheppen. En tevens bevat het die desolate, mysterieuze duisternis van het heelal (ten minste zo stel ik me dat voor). In de vier lange tracks gaat het er dus behoorlijk abstract aan toe, maar ze weten het boeiend en goed beluisterbaar te maken door de zwoele ambient ondergrond. Het is een album vol ongrijpbare, fascinerende ruimtetrips.

[Jan Willem Broek]